6:1 Éshtė njė e keqe tjetėr qė kam parė nėn diell dhe qė ėshtė e pėrhapur midis njerėzve:

6:2 dikujt Perėndia i ka dhėnė pasuri, tė mira dhe lavdi, dhe nuk i mungon asgjė nga gjithė ato qė mund tė dėshirojė, por Perėndia nuk i jep mundėsinė t`i gėzojė, por i gėzon njė i huaj. Kjo ėshtė kotėsi dhe njė e keqe e madhe.

6:3 Nė qoftė se dikujt i lindin njėqind bij dhe jeton shumė vite dhe tė shumta janė ditėt e viteve tė tij, por shpirti i tij nuk ngopet me tė mira dhe nuk ka as varr unė them se njė dėshtim ėshtė mė i lumtur se ai;

6:4 sepse ka ardhuar mė kot dhe po ikėn nė terr, dhe emri i tij ėshtė mbuluar nga terri.

6:5 Edhe sikur tė mos e ketė parė as njohur diellin, megjithatė ka mė shumė pushim se tjetri.

6:6 Po, edhe sikur tė duhej tė jetonte dy herė njė mijė vjet, por pa mundur tė gėzojė tė mirat e tij. A nuk mbarojnė tė gjitha nė po atė vend?

6:7 Tėrė mundi i njeriut ėshtė pėr gojėn e tij, megjithatė oreksi i tij nuk ngopet kurrė.

6:8 Ē`pėrfitim ka i urti mbi budallanė? Ē`pėrfitim ka i varfėri nė rast se di tė ecė pėrpara njerėzve tė gjallė?

6:9 Éshtė mė mirė tė shikosh me sy se sa tė endesh me dėshirėn. Edhe kjo ėshtė kotėsi dhe njė pėrpjekje pėr tė kapur erėn.

6:10 Ajo qė ėshtė, prej kohe ėshtė quajtur me emrin e vet dhe dihet se ē`ėshtė njeriu, dhe qė nuk mund tė hahet me atė qė ėshtė mė i fortė se ai.

6:11 Duke qenė se ka shumė gjėra qė e shtojnė kotėsinė, ēfarė pėrfitimi ka prej tyre njeriu?