132:1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe tė gjitha mundimet e tij,

132:2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me tė Fuqishmin e Jakobit, duke thėnė:

132:3 "Nuk do tė hyj nė ēadrėn e shtėpisė sime, nuk do tė hipi mbi shtratin tim;

132:4 nuk do t`i jap gjumė syve tė mi as pushim qepallave tė mia,

132:5 deri sa tė kem gjetur njė vend pėr Zotin, njė banesė pėr tė Fuqishmin e Jakobit".

132:6 Ja, dėgjuam tė flitet pėr tė nė Efratah, e gjetėm nė fushat e Jaarit.

132:7 Le tė shkojmė nė banesėn e tij, le ta adhurojmė pėrpara fronit tė kėmbėve tė tij.

132:8 Ēohu, o Zot, dhe eja nė vendin ku pushon ti dhe arka e forcės sate.

132:9 Priftėrinjtė e tu le tė vishen me drejtėsi, dhe le tė kėndojnė nga gėzimi shenjtorėt e tu.

132:10 Pėr hir tė Davidit, shėrbėtorit tėnd, mos e dėbo fytyrėn e tė vajosurit tėnd.

132:11 Zoti iu betua Davidit nė tė vėrtetė dhe nuk do tė ndryshojė: "Unė do tė vė mbi fronin tėnd njė fryt tė tė pėrbrendėshmėve tė tua.

132:12 Nė rast se bijtė e tu do tė respektojnė besėlidhjen time dhe porositė e mia, qė unė do t`u mėsojė atyre, edhe bijtė e tyre do tė ulen pėrjetė mbi fronin tėnd".

132:13 Duke qenė se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atė pėr banesėn e tij:

132:14 "Ky ėshtė vendi im i pushimit pėrjetė; kėtu do tė banoj, sepse e kam dashur.

132:15 Do tė bekoj fort zahiretė e tij, do t`i ngop me bukė tė varfėrit e tij;

132:16 do t`i vedh priftėrinjtė e tij me shpėtim, do tė ngazėllojnė shenjtorėt e tij me britma gėzimi.

132:17 Kėtu do ta rris fuqinė e Davidit dhe do t`i jap njė llambė tė vajosurit tim.