17:1 Elia, Tishbiti, njė nga banorėt e Galaadit i tha Ashabit: "Ashtu siē ėshtė e vėrtetė qė rron Zoti, Perėndia i Izraelit, nė prani tė tė cilit unė ndodhem, nuk do tė ketė as vesė as shi gjatė kėtyre viteve, veēse me fjalėn time".

17:2 Pastaj fjala e Zotit iu drejtua atij, duke thėnė:

17:3 "Largohu qė kėtej, ktheu nga lindja dhe fshihu pranė pėrroit Kerith, qė ndodhet nė lindje tė Jordanit.

17:4 Do tė pish ujė nė pėrrua dhe unė i kam urdhėruar korbat qė tė tė japin tė hash atje".

17:5 Kėshtu ai u nis dhe veproi sipas fjalės tė Zotit; shkoi dhe u vendos pranė pėrroit Kerith, qė ndodhet nė lindje tė Jordanit.

17:6 Korbat i sillnin bukė e mish nė mėngjes dhe bukė e mish nė mbrėmje, dhe pinte ujė nė pėrrua.

17:7 Mbas njė farė kohe pėrroi shteroi, sepse nuk binte shi mbi vendin.

17:8 Atėherė Zoti i foli, duke thėnė:

17:9 "Ēohu dhe shko tė vendosėsh nė Sarepta tė Sidonėve, sepse atje kam urdhėruar njė grua tė ve tė tė sigurojė ushqimin".

17:10 Ai u ngrit, pra, dhe shkoi nė Sarepta; sapo arriti nė portėn e qytetit, ai pa njė tė ve qė mblidhte dru. Ai e thirri dhe i tha: "Shko dhe mė merr pak ujė nė njė enė qė tė mund tė pi".

17:11 Ndėrsa ajo po shkonte pėr tė marrė ujin, ai e thirri dhe i tha: "Mė sill edhe njė copė bukė".

17:12 Ajo u pėrgjigj: "Ashtu siē ėshtė e vėrtetė qė rron Zoti, Perėndia yt, bukė nuk kam, por kam vetėm njė dorė miell nė njė enė dhe pak vaj nė njė qyp; dhe tani po mbledh dy copa dru pėr t`i pėrgatitur pėr vete dhe pėr djalin tim; do t`i hamė dhe pastaj kemi pėr tė vdekur".

17:13 Elia i tha: "Mos ki frikė; shko dhe bėj si the; por mė parė bėj njė kulaē tė vogėl pėr mua dhe sillma; pastaj ta bėsh pėr vete dhe pėr djalin tėnd.

17:14 Sepse kėshtu thotė Zoti, Perėndia i Izraelit: "Ena e miellit nuk do tė mbarojė dhe qypi i vajit nuk do tė pakėsohet deri ditėn, qė Zoti tė dėrgojė shiun mbi tokė"".

17:15 Kėshtu ajo shkoi dhe veproi sipas fjalės sė Elias; dhe kėshtu hėngrėn ajo, Elia dhe gjithė familja e saj pėr njė kohė tė gjatė.

17:16 Ena e miellit nuk mbaroi dhe qypi i vajit nuk u pakėsua, sipas fjalės qė Zoti kishte shqiptuar me anė tė Elias.

17:17 Mbas kėtyre ngjarjeve, biri i gruas, qė ishte e zonja e shtėpisė, u sėmur; sėmundja e tij qe aq e rėndė, sa nuk i mbeti mė frymė jete.

17:18 Atėherė ajo i tha Elias: "Ēfarė lidhje kam me ty, o njeri i Perėndisė? Ndofta ke ardhur tek unė pėr tė mė kujtuar mėkatin qė kam bėrė dhe pėr tė vrarė djalin tim?".

17:19 Ai iu pėrgjigj: "Mė jep djalin tėnd". Kėshtu ia mori nga gjiri i saj, e ēoi nė dhomėn lart dhe e shtriu nė shtratin e tij.

17:20 Pastaj i kėrkoi ndihmė Zotit dhe tha: "O Zot, Perėndia im, mos ke goditur me fatkeqėsi edhe kėtė grua tė ve, qė mė strehon, duke bėrė t`i vdesė i biri?".

17:21 U shtri pastaj tri herė mbi fėmijėn dhe kėrkoi ndihmėn e Zotit, duke thėnė: "O Zot, Perėndia im, tė lutem bėj qė t`i kthehet shpirti kėsaj fėmije".

17:22 Zoti e plotėsoi dėshirėn e shprehur nė zėrin e Elias; shpirti i fėmijės u kthye tek ai dhe ai mori jetė pėrsėri.

17:23 Atėherė Elia mori fėmijėn, e zbriti nga dhoma e sipėrme e shtėpisė dhe ia dha nėnės sė tij, duke i thėnė: "Shiko, fėmija jote ėshtė gjallė!".