2:1 Dhe nė lakminė e tyre do t`ju shfrytėzojnė me fjalė tė shpifura, por ndėshkimi i tyre qė moti nuk vonon dhe shkatėrrimi i tyre nuk po dremit.

2:2 Sepse, nė qoftė se Perėndia nuk i kurseu ėngjėjt qė mėkatuan, por i hodhi nė tartar tė lidhur me pranga terri qė tė ruhen pėr gjyq;

2:3 dhe nuk kurseu botėn e lashtė, por shpėtoi bashkė me shtatė tė tjerė Noeun, predikues tė drejtėsisė, kur solli pėrmbytjen mbi botėn e tė pabesėve,

2:4 edhe dėnoi me shkatėrrim qytetet e Sodomės dhe tė Gomorės, duke i bėrė hi, dhe i bėri shėmbull pėr ata qė nė tė ardhmen do tė jetonin pabesisht,

2:5 dhe e liroi tė drejtin Lot, qė helmohej nga sjellja imorale e kėtyre tė ēoroditurve

2:6 (sepse ky i drejtė banonte nė mes tyre e mundonte pėr ditė shpirtin e tij tė drejtė duke shikuar dhe duke dėgjuar veprat e tyre tė poshtra),

2:7 Zoti di t`i shpėtojė nga tundimi tė perėndishmit dhe t`i ruajė tė padrejtėt qė tė ndėshkohen ditėn e gjyqit,

2:8 sidomos ata qė shkojnė pas mishit nė lakminė e fėlliqėsisė dhe e pėrbuzin pushtetin. Ata janė tė paturpshėm, arrogant dhe nuk druajnė tė blasfemojnė dinjitetet;

2:9 ndėrsa engjėjt, qė janė mė tė lartė pėr nga forca e nga fuqia, nuk sjellin kundėr atyre gjykime fyese pėrpara Zotit.

2:10 Por kėta, si shtazė pa mend, tė lindura nga natyra qė tė kapen dhe tė shkatėrrohen, flasin keq pėr gjėrat qė nuk i dinė dhe do tė asgjėsohen nė prishjen e tyre, duke marrė kėshtu shpėrblimin e paudhėsisė sė tyre.

2:11 Ata e konsiderojnė kėnaqėsi ta ēojnė ditėn ndėr qejfe; janė njolla dhe fėlliqėsi, dhe lėshohen pas mashtrimeve tė tyre, kur marrin pjesė nė gostitė tuaja.

2:12 Sytė i kanė plot me kurorėshkelje dhe nuk pushojnė sė mėkatuari; mashtrojnė shpirtrat e paqėndrueshėm, kanė zemėr tė stėrvitur nė lakmime, dhe janė bij mallkimi.

2:13 Ata, pasi e lanė udhėn e drejtė, devijuan duke ndjekur udhėn e Balaamit, birit tė Beorit, i cili e deshi pagėn e paudhėsisė,

2:14 por u qortua pėr shkeljen e tij: njė kafshė barre pa gojė, duke folur me zė njeriu, e ndaloi marrėzinė e profetit.

2:15 Kėta janė burime pa ujė, re qė shtyhen nga furtuna, tė cilėve u rezervohet errėsira e territ pėrjetė.

2:16 Sepse duke mbajtur ligjėrata jashtė mase tė fryra dhe tė kota bėjnė pėr vete, me anė tė pasioneve tė mishit dhe tė paturpėsisė, ata qė me tė vėrtetė kishin shpėtuar nga ata qė jetojnė nė gabim;

2:17 ndėrsa u premtojnė atyre liri, ata vetė janė skllevėr tė prishjes, sepse njė bėhet skllav i atij qė e mundi.

2:18 Sepse ata qė shpėtuan nga ndyrėsitė e botės me anė tė njohjes sė Zotit dhe Shpėtimtarit Jezu Krisht, nėse pėrsėri ngatėrrohen nga kėto dhe munden, gjendja e tyre e fundit ėshtė mė e keqe se e para.

2:19 Sepse do tė qe mė mirė pėr ta tė mos e kishin njohur udhėn e drejtėsisė, se sa, pasi e njohėn, t`ia kthejnė shpinėn urdhėrimit tė shenjtė qė u qe dhėnė.

2:20 Por atyre u ndodhi ē`ka thotė njė fjalė e urtė e vėrtetė: ``Qeni u kthye nė tė vjellat e veta``, dhe ``dosa e larė u kthye tė zhgėrryhet nė llucė``.

2:21 Shumė tė dashurit, kjo ėshtė e dyta letėr qė po ju shkruaj; nė tė cilat po e mbaj zgjuar mendjen tuaj tė kthjellėt duke iu drejtuar kujtesės suaj,