2:1 Unė thashė nė zemrėn time: "Eja tani, dua tė tė vė nė provė me gėzimin, dhe ti do tė gėzosh ėndjen". Por ja, edhe kjo ėshtė kotėsi.

2:2 Pėr tė qeshurit kam thėnė: "Éshtė njė marrėzi, dhe pėr gėzimin: "Kujt i shėrben?".

2:3 Kėrkova nė zemrėn time si ta kėnaq trupin tim me verė, duke e nxitur njėkohėsisht zemrėn time drejt diturisė dhe t`i qepet marrėzisė, deri sa tė shoh cila ėshtė e mira qė bijtė e njerėzve do tė duhej tė bėnin nėn qiell tėrė ditėt e jetės sė tyre.

2:4 Kėshtu kreva punime tė mėdha pėr vete; ndėrtova shtėpi, mbolla vreshta,

2:5 bėra kopshte dhe parqe, duke mbjellė drurė frutorė tė ēdo lloji;

2:6 ndėrtova pellgje pėr ujin me tė cilat tė mund tė vadis pyllin qė tė rriten drurėt.

2:7 Bleva shėrbėtorė dhe shėrbėtore dhe u bėra me shėrbėtorė qė lindėn nė shtėpi; pata pasuri tė mėdha nė kope me bagėti tė trashė dhe tė imėt mė tepėr se ata qė kishin qenė para meje nė Jeruzalem.

2:8 Grumbullova pėr vete edhe argjend, ar dhe pasuritė e mbretėrve dhe tė krahinave; gjeta kėngėtarė dhe kėngėtare, kėnaqėsitė e bijve tė njerėzve, dhe vegla muzikore tė ēdo lloji.

2:9 Kėshtu u bėra i madh dhe u begatova mė tepėr se ata qė kishin qenė para meje nė Jeruzalem; edhe dituria mė mbeti mua.

2:10 Tėrė ato qė sytė e mi dėshironin, nuk ua mohova atyre; nuk i refuzova zemrės sime asnjė qejf, sepse zemra ime kėnaqej me ēdo punė timen; dhe ky ka qenė shpėrblimi pėr ēdo punė tė bėrė nga unė.

2:11 Pastaj u ktheva tė shikoj tėrė veprat qė kishin bėrė duart e mia dhe mundin tim pėr t`i kryer; dhe ja, tė gjitha ishin kotėsi dhe njė kėrkim pėr tė kapur erėn; nuk kishte asnjė pėrfitim nėn diell.

2:12 Atėherė u ktheva tė rrah me mend diturinė, marrėzinė dhe budallallėkun. "Ēfarė do tė bėjė njeriu qė do tė zėrė vendin e mbretit, nė mos atė qė ėshtė bėrė?".

2:13 Pastaj kuptova qė dituria ka njė epėrsi mbi budallallėkun, ashtu si drita ka njė epėrsi mbi errėsirėn.

2:14 I urti i ka sytė nė kokė, kurse budallai ecėn nė errėsirė; por kuptova gjithashtu qė tė dyve u ėshtė rezervuar i njėjti fat.

2:15 Kėshtu thashė nė zemrėn time: "Po ai fat qė i takon budallait mė takon edhe mua". Ē`pėrfitim ke se ke qenė mė i urtė?". Prandaj thashė nė zemrėn time: "Edhe kjo ėshtė kotėsi".

2:16 Nuk mbetet nė fakt asnjė kujtim jetėgjatė si i njeriut tė urtė ashtu edhe i njeriut budalla, sepse nė ditėt e ardhme gjithēka do tė harrohet. Dhe ashtu si vdes budallai, nė tė njėjtėn mėnyrė vdes i urti.

2:17 Prandaj fillova tė urrej jetėn, sepse tė gjitha ato qė bėhen nėn diell mė janė bėrė tė neveritshme, sepse tė gjitha janė kotėsi dhe njė pėrpjekje pėr tė kapur erėn.

2:18 Kėshtu kam urryer ēdo mundim qė kam kryer nėn diell, sepse duhet t`i lė tė gjitha atij qė do tė vijė pas meje.

2:19 Dhe kush e di nė se do tė jetė i urtė ose budalla? Sidoqoftė ai do tė jetė zot i gjithė punės qė kam kryer me mund dhe pėr tė cilėn kam pėrdorur diturinė nėn diell. Edhe kjo ėshtė kotėsi.

2:20 Kėshtu arrita tė dėshpėrohem nė zemrėn time pėr gjithė mundin qė kam bėrė nėn diell.

2:21 Sepse kėtu ka njė njeri qė ka punuar me dituri, me zgjuarėsi dhe me sukses, por qė duhet t`ia lėrė trashėgiminė e tij njė tjetri, qė nuk ėshtė munduar fare! Edhe kjo ėshtė njė kotėsi dhe njė e keqe e madhe.

2:22 Ēfarė i mbetet nė tė vėrtetė njeriut pėr tėrė mundin e tij dhe pėr shqetėsimin e zemrės sė tij, me tė cilėn ėshtė munduar nėn diell?

2:23 Tėrė ditėt e tij nuk janė veēse dhembje dhe puna e tij ėshtė e rėndė. Zemra e tij nuk pushon as natėn. Edhe kjo ėshtė kotėsi.

2:24 Pėr njeriun nuk ka gjė mė tė mirė se sa tė hajė e tė pijė dhe tė gėzohet nė mundin e tij; por kam vėnė re se edhe kjo vjen nga dora e Perėndisė.

2:25 Kush mund tė hajė ose tė gėzohet mė shumė se unė?