6:1 Ejani, tė kthehemi tek Zoti, sepse ai na ka copėtuar, por do tė na shėrojė; na ka goditur, por do tė na mbėshtjellė.

6:2 Mbas dy ditėsh do tė na japė pėrsėri jetė, ditėn e tretė do tė na ringjallė dhe ne do tė jetojmė nė prani tė tij.

6:3 E njohim Zotin, tė pėrpiqemi ta njohim mė mirė; ardhja e tij ėshtė e sigurt si agimi. Ai do tė na vijė si shiu, si shiu i fundit dhe i parė mbi tokė.

6:4 "Ēfarė duhet tė bėj me ty, o Efraim? Ēfarė duhet tė bėj me ty, o Judė? Dashuria juaj ėshtė si njė re e mėngjesit, si vesa qė nė mėngjes zhduket shpejt.

6:5 Prandaj i kam prerė me anė tė profetėve, i kam vrarė me fjalėt e gojės sime dhe gjykimet e mia pėr ju janė si drita qė lind.

6:6 Sepse unė dėshiroj mėshirė dhe jo flijimet, dhe njohjen e Perėndisė mė shumė se olokaustet.

6:7 Por, si Adami, ata kanė shkelur besėlidhjen, kanė vepruar me mashtrim ndaj meje.

6:8 Galaadi ėshtė njė qytet keqbėrėsish dhe i pėrlyer me gjak.

6:9 Ashtu si bandat e cubave rrinė nė pritė pėr njė njeri, kėshtu njė turmė priftėrinjsh masakron nė rrugėn e Sikemit, kryen gjėra tė kobshme.

6:10 Nė shtėpinė e Izraelit pashė diēka tė neveritshme: atje kurvėrohet Efraimi, atje ndotet Izraeli.