102:1 O Zot, dėgjo lutjen time dhe britma ime arriftė tek ty.

102:2 Mos ma fshih fytyrėn tėnde ditėn e fatkeqėsisė sime. Zgjate ndaj meje veshin tėnd; kur unė tė kėrkoj, nxito tė mė pėrgjigjesh.

102:3 Sepse ditėt e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urė zjarri.

102:4 Zemra ime ėshtė goditur dhe thahet si bari, dhe unė harroj madje tė ha ushqim.

102:5 Duke vajtuar vazhdimisht, lėkura ime po u ngjitet kockave tė mia.

102:6 I ngjaj pelikanit tė shketėtirės dhe jam bėrė si bufi i vendeve tė shkretuara.

102:7 Jam pa gjumė dhe si harabeli i vetmuar mbi ēati.

102:8 Armiqtė e mi tallen me mua tėrė ditėn; ata qė mė pėrqeshin flasin kundėr meje.

102:9 Sepse e ha hirin si buka dhe pėrzjej lotėt me atė qė pi.

102:10 Po, pėr shkak tė indinjatės sate dhe tė zemėrimit tėnd, mė ngrite dhe mė hodhe larg.

102:11 Ditėt e mia janė si hija qė zgjatet, dhe unė po thahem si bari.

102:12 Por ti, o Zot, mbetesh pėrjetė, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

102:13 Ti do tė ngrihesh dhe do tė tė vijė keq pėr Sionin, sepse erdhi koha tė tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

102:14 Sepse shėrbėtorėt e tu i duan edhe gurėt e tij dhe u vjen keq pėr pluhurin e tij.

102:15 Po, kombet do tė kenė frikė nga emri i Zotit dhe gjithė mbretėrit e dheut nga lavdia jote,

102:16 kur Zoti do tė rindėrtojė Sionin dhe do tė duket nė lavdinė e tij.

102:17 Ai do tė dėgjojė lutjen e njerėzve tė braktisur dhe nuk do ta pėrbuzė lutjen e tyre.

102:18 Kjo do tė shkruhet pėr brezin e ardhshmėm, dhe populli qė do tė krijohet do tė lėvdojė Zotin,

102:19 sepse ai shikon nga lartėsia e shenjtėrores sė tij; nga qielli Zoti kėqyr dheun,

102:20 pėr tė dėgjuar vajtimin e robėrve, pėr tė ēliruar tė dėnuarit me vdekje;

102:21 me qėllim qė nė Sion tė shpallin emrin e Zotit dhe nė Jeruzalem lavdinė e tij,

102:22 kur popujt dhe mbretėritė do tė mblidhen bashkė pėr t`i shėrbyer Zotit.

102:23 Rrugės ai ka pakėsuar fuqinė time dhe ka shkurtuar ditėt e mia.

102:24 Kam thėnė: "O Perėndia im, mos mė merr nė mes tė ditėve tė mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

102:25 Sė lashti ti ke vendosur tokėn dhe qiejtė janė vepėr e duarve tė tua;

102:26 ata do tė zhduken, por ti do tė mbetesh; do tė konsumohen tė gjithė si njė rrobe; ti do t`i ndėrrosh si njė rrobe dhe ata do tė ndryshohen.

102:27 Por ti je gjithnjė po ai dhe vitet e tua nuk do tė kenė kurrė fund.