112:1 Aleluja. Lum njeriu qė ka frikė nga Zoti dhe gjen njė gėzim tė madh nė urdhėrimet e tij.

112:2 Pasardhėsit e tij do tė jenė tė fuqishėm mbi tokė, brezat e njerėzve tė drejtė do tė jenė tė bekuar.

112:3 Nė shtėpinė e tij ka bollėk dhe pasuri dhe drejtėsia e tij vazhdon pėrjetė.

112:4 Drita lind nė terr pėr ata qė janė tė drejtė, pėr njeriun e dhemshur, tė mėshirshėm dhe tė drejtė.

112:5 Do tė jetė i lumtur njeriu qė ka dhemshuri dhe jep hua, dhe i drejton punėt e tij me drejtėsi,

112:6 sepse nuk do tė lėvizet kurrė; i drejti do tė kujtohet gjithnjė.

112:7 Ai nuk do t`u trėmbet lajmeve tė kėqia; zemra e tij ėshtė e fortė, me besim tek Zoti.

112:8 Zemra e tij ėshtė e sigurt; ai nuk do tė ketė fare frikė, deri sa tė mos shikojė triumfues mbi armiqtė e tij.

112:9 Ai ka shpėrndarė lirisht, u ka dhėnė nevojtarėve, drejtėsia e tij vazhdon pėrjetė dhe fuqia e tij do tė ngrihet nė lavdi.