130:1 Nga vėnde tė thella unė tė kėllthas ty, o Zot.

130:2 O Zot, dėgjo klithmėn time; veshėt e tu dėgjofshin me vėmendje zėrin e lutjeve tė mia.

130:3 Nė rast se ti do tė merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund tė rezistonte, o Zot?

130:4 Por te ti ka falje, me qėllim qė tė kenė frikė prej teje.

130:5 Unė pres Zotin, shpirti im e pret; unė kam shpresė nė fjalėn e tij.

130:6 Shpirti im pret Zotin, mė tepėr se rojet mėngjesin; po, mė tepėr se rojet mėngjesin.

130:7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranė tij ka dhemshuri dhe shpėtim tė plotė.