39:1 Unė thoja: "Do tė kujdesem pėr sjelljen time qė tė mos kryej mėkate me gjuhėn time; do t`i vė njė fre gojės sime, sa kohė qė i pabesi rri para meje".

39:2 Kam qėndruar i heshtur dhe i qetė, i jam pėrmbajtur pikėrisht sė mirės, dhe dhembja ime ėshtė ashpėrsuar.

39:3 Zemra mė digjte pėrbrenda; ndėrsa mendohesha, njė zjarr u ndez; atėherė fola me gjuhėn time:

39:4 "O Zot, bėmė tė njohur fundin tim dhe cila ėshtė masa e ditėve tė mia; vepro nė mėnyrė qė unė tė di sa i brishtė jam.

39:5 Ja, ti i ke pakėsuar ditėt e mia aq sa ėshtė e gjatė njė pėllėmbė, dhe zgjatja e jetės sime ėshtė si asgjė para teje; po, ēdo njeri nė gjendjen e tij mė tė mirė nuk ėshtė veēse avull. (Sela)

39:6 Po, njeriu sillet rreth e qark si njė hije; po mė kot lodhen tė gjithė dhe grumbullojnė pasuri pa ditur kush do t`i mbledhė!

39:7 Por tani, o Zot, ēfarė pres? Shpresa ime ėshtė te ti.

39:8 Ēliromė nga tė gjitha fajet e mia; bėj qė tė mos jem objekt i talljes nga njeriu pa mend.

39:9 Do tė qėndroj nė heshtje, nuk kam pėr tė hapur gojėn, sepse ti je ai qė vepron.

39:10 Largo nga unė fshikullin tėnd; unė po marr fund nėn goditjet e dorės sate.

39:11 Ti e korrigjon njeriun duke dėnuar mėkatin e tij dhe konsumon si njė krimb atė qė pėr tė ėshtė e ēmuar. Po, ēdo njeri nuk ėshtė veēse kotėsi. (Sela)

39:12 O Zot, dėgjo lutjen time dhe vėri veshin britmės sime; mos u trego i shurdhėr ndaj lotėve tė mi, sepse para teje unė jam njė i huaj dhe njė shtegtar si tė gjithė etėrit e mi.