75:1 Ne tė lėvdojmė, o Perėndi, ne tė lėvdojmė, sepse emri yt na ėshtė i afėrt; njeriu tregon mrekullitė e tua.

75:2 Kur do tė vijė koha e caktuar, unė do tė gjykoj me drejtėsi.

75:3 Toka dhe tėrė banorėt e saj shkrihen, por unė i bėj tė qėndrueshme shtyllat e saj. (Sela)

75:4 U kam thėnė fodullėve: "Mos u mburrni!", dhe tė pabesėve: "Mos u bėni hundėpėrpjetė!

75:5 Mos e ngrini lart kokėn, mos flisni me qafė tė fortė".

75:6 Sepse lėvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perėndimi, as edhe nga shkretėtira.

75:7 Sepse Perėndia ėshtė ai qė gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.

75:8 Sepse Zoti ka nė dorė njė kupė vere qė shkumon dhe plot me erėza, qė ai e zbraz. Me siguri tėrė tė pabesėt e dheut do ta kullojnė dhe do tė pinė deri llumin.

75:9 Por unė do tė shpall pėrjetė dhe do t`i kėndoj lavde Perėndisė tė Jakobit.