8:1 Sa i mrekullueshėm ėshtė emri yt mbi gjithė rruzullin, o Zot, Zoti ynė, qė vure madhėshtinė tėnde mbi qiejtė!

8:2 Nga goja e tė vegjėlve dhe foshnjave nė gji ke vendosur lėvdimin pėr shkak tė armiqve tė tu, pėr t`i mbyllur gojėn armikut dhe hakmarrėsit.

8:3 Kur mendoj qiejtė e tu, qė janė vepėr e gishtėrinjve tė tu, hėnėn dhe yjet qė ti ke vendosur,

8:4 ēfarė ėshtė njeriu, qė ta mbash mend, dhe biri i njeriut, qė ta vizitosh?

8:5 Megjithatė ti e bėre pak mė tė ulėt se Perėndia, dhe e kurorėzove me lavdi dhe me nder.

8:6 E bėre tė mbretėrojė mbi veprat e duarve tė tua dhe vure ēdo gjė nėn kėmbėt e tij!

8:7 Dhentė dhe bagėtitė e tjera, madje bishat e egra,

8:8 zogjtė e qiellit dhe peshqit e detit, tėrė ato qė kalojnė nėpėr shtigjet e detit.