92:1 Éshtė bukur tė kremtosh Zotin, dhe tė kėndosh lavdet nė emrin tėnd, o Shumė i Larti;

92:2 tė shpallėsh nė mėngjes mirėsinė tėnde dhe ēdo natė besnikėrinė tėnde,

92:3 me njė harp me dhjetė tela, me lirėn dhe me melodinė e qestes.

92:4 Duke qenė se ti mė ke gėzuar me atė qė ke bėrė, unė ngazėllohem pėr veprat e duarve tė tua.

92:5 Sa tė mėdha janė veprat e tua, o Zot, sa tė thella janė mendimet e tua!

92:6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton kėtė:

92:7 qė tė pabesėt mbijnė si bari, dhe gjithė ata qė kryejnė paudhėsi lulėzojnė pėr t`u shkatėrruar pėrjetė.

92:8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkėlqyeri pėrjetė.

92:9 Sepse ja, armiqtė e tu, o Zot, sepse ja armiqtė e tu do tė vdesin dhe gjithė ata qė kryejnė paudhėsi do tė shpėrndahen.

92:10 Por ti mė ke dhėnė forcė tė barabartė me atė tė buallit, ti me ke vajosur me vaj tė freskėt.

92:11 Dhe sytė e mi kanė pėr tė parė disfatėn e armiqve tė mi dhe veshėt e mi kanė pėr tė dėgjuar disfatėn e njerėzve tė kėqij qė ngrihen kundėr meje.

92:12 I drejti do tė lulėzojė si palma, do tė rritet si kedri i Libanit.

92:13 Ata qė janė mbjellė nė shtėpinė e Zotit do tė lulėzojnė nė kopshtet e Perėndisė tonė.

92:14 Do tė japin fryte edhe nė pleqėri, do tė jenė tė lulėzuar dhe tė blertė,