63:1 Een psalm van David, als hij was in de woestijn van Juda.
63:2 O God! Gij zijt mijn God! ik zoek U in den dageraad; mijn ziel dorst naar U; mijn vlees verlangt naar U, in een land, dor en mat, zonder water.
63:3 Voorwaar, ik heb U in het heiligdom aanschouwd, ziende Uw sterkheid en Uw eer;
63:4 Want Uw goedertierenheid is beter dan het leven; mijn lippen zouden U prijzen.
63:5 Alzo zou ik U loven in mijn leven; in Uw Naam zou ik mijn handen opheffen.
63:6 Mijn ziel zou als met smeer en vettigheid verzadigd worden, en mijn mond zou roemen met vrolijk zingende lippen.
63:7 Als ik Uwer gedenk op mijn legerstede, zo peins ik aan U in de nachtwaken.
63:8 Want Gij zijt mij een hulp geweest; en in de schaduw Uwer vleugelen zal ik vrolijk zingen.
63:9 Mijn ziel kleeft U achteraan; Uw rechterhand ondersteunt mij.
63:10 Maar dezen, die mijn ziel zoeken tot verwoesting, zullen komen in de onderste plaatsen der aarde.
63:11 Men zal hen storten door het geweld des zwaards; zij zullen de vossen ten deel worden.
63:12 Maar de koning zal zich in God verblijden; een iegelijk, die bij Hem zweert, zal zich beroemen; want de mond der leugensprekers zal gestopt worden.