77:1 Een psalm van Asaf, voor den opperzangmeester, over Jeduthun.

77:2 Mijn stem is tot God, en ik roep; mijn stem is tot God, en Hij zal het oor tot mij neigen.

77:3 Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den HEERE; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden.

77:4 Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela.

77:5 Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet.

77:6 Ik overdacht de dagen van ouds, de jaren der eeuwen.

77:7 Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overlegde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht:

77:8 Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten, en voortaan niet meer goedgunstig zijn?

77:9 Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht?

77:10 Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela.

77:11 Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert.

77:12 Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her;

77:13 En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.

77:14 O God! Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God?

77:15 Gij zijt die God, Die wonder doet; Gij hebt Uw sterkte bekend gemaakt onder de volken.

77:16 Gij hebt Uw volk door Uw arm verlost; de kinderen van Jakob en van Jozef. Sela.

77:17 De wateren zagen U, o God! de wateren zagen U, zij beefden; ook waren de afgronden beroerd.

77:18 De dikke wolken goten water uit; de bovenste wolken gaven geluid; ook gingen Uw pijlen daarhenen.

77:19 Het geluid Uws donders was in het ronde; de bliksemen verlichtten de wereld; de aarde werd beroerd en daverde.

77:20 Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend.