42:1 Žvķ nęst fór hann meš mig śt ķ ytri forgaršinn, ķ noršurįtt. Og hann leiddi mig aš herberginu, sem er gegnt afgirta svęšinu og gegnt hśsinu, sem liggur til noršurs.

42:2 Žaš var hundraš įlnir į lengd og fimmtķu įlnir į breidd.

42:3 Og gegnt dyrunum, sem lįgu inn ķ innri forgaršinn, og gegnt steingólfi ytri forgaršsins, voru tvenn sślnagöng, hvor fyrir framan önnur, svo aš salirnir voru žrķr.

42:4 Og fyrir framan herbergin var tķu įlna breišur gangur inn aš innri forgaršinum, hundraš įlna langur, og sneru dyr hans ķ noršur.

42:5 En efstu herbergin voru styttri, žvķ aš sślnagöngin nįmu meira af žeim en af nešstu herbergjunum og mišherbergjunum.

42:6 Žvķ aš žau voru žrķlyft og höfšu engar slķkar sślur sem žęr, er voru ķ forgöršunum. Fyrir žvķ voru efstu herbergin aš sér dregin ķ hlutfalli viš nešstu herbergin og mišherbergin.

42:7 Og mśrinn, sem lį meš endilöngum herbergjunum śt aš ytri forgaršinum, fyrir framan herbergin, var fimmtķu įlna langur.

42:8 Žvķ aš herbergin, sem lįgu śt aš ytri forgaršinum, voru fimmtķu įlna löng. Og sjį, mešfram musterishśsinu voru hundraš įlnir.

42:9 En nešan undir herbergjum žessum var inngangur aš austanveršu, žegar gengiš var inn ķ žau frį ytri forgaršinum.

42:10 Austanveršu viš afgirta svęšiš og bakhśsiš voru og herbergi.

42:11 Og fyrir framan žau var vegur, og žau voru eins į aš lķta og herbergin, sem lįgu noršan til, žau voru jafnlöng og jafnbreiš, og allir śtgangar žeirra voru meš sömu gerš og į hinum og eins og huršir žeirra.

42:12 Og lķkt og dyrnar į herbergjunum, sem lįgu sunnan til, svo voru į žeim einar dyr, žar sem vegurinn hófst, sį er liggur til austurs inn ķ ytri forgaršinn, en um žęr voru menn vanir aš ganga inn.

42:13 Og hann sagši viš mig: ,,Noršurherbergin og sušurherbergin, sem liggja fyrir framan afgirta svęšiš, žaš eru heilögu herbergin, žar sem prestarnir, er nįlgast mega Drottin, eiga aš eta hiš hįheilaga. Žar skulu žeir lįta hiš hįheilaga og matfórnina, syndafórnina og sektarfórnina, žvķ aš stašurinn er heilagur.

42:14 Žegar prestarnir ganga žangaš inn, _ en žeir skulu ekki ganga rakleišis śr helgidóminum inn ķ ytri forgaršinn _, skulu žeir leggja žar af sér klęši sķn, žau er žeir gegna žjónustu ķ, žvķ aš žau eru heilög. Žeir skulu fara ķ önnur föt og žvķ nęst ganga žangaš, sem lżšurinn mį vera.``

42:15 En er hann hafši męlt allt musteriš aš innanveršu, fór hann śt meš mig, ķ įttina til hlišsins, er veit til austurs, og męldi žaš aš utan hringinn ķ kring.

42:16 Hann męldi austurhlišina: fimm hundruš įlnir meš męlistönginni. Og hann sneri viš

42:17 og męldi noršurhlišina: fimm hundruš įlnir meš męlistönginni. Og hann sneri viš

42:18 aš sušurhlišinni og męldi fimm hundruš įlnir meš męlistönginni.

42:19 Og hann sneri sér aš vesturhlišinni og męldi fimm hundruš įlnir meš męlistönginni.