33:1 En heyr þú, Job, ræðu mína, og hlýð þú á öll orð mín.

33:2 Sjá, ég opna munn minn, og tunga mín talar í gómi mínum.

33:3 Orð mín eru hjartans hreinskilni, og það sem varir mínar vita, mæla þær í einlægni.

33:4 Andi Guðs hefir skapað mig, og andblástur hins Almáttka gefur mér líf.

33:5 Ef þú getur, þá svara þú mér, bú þig út í móti mér og gakk fram.

33:6 Sjá, ég stend eins og þú gagnvart Guði, ég er og myndaður af leiri.

33:7 Sjá, hræðsla við mig þarf eigi að skelfa þig og þungi minn eigi þrýsta þér niður.

33:8 En þú hefir sagt í eyru mér, og ég heyrði hljóm orðanna:

33:9 ,,Hreinn er ég, laus við afbrot, saklaus er ég, og hjá mér er engin misgjörð.

33:10 En Guð reynir að finna tilefni til fjandskapar við mig og ætlar að ég sé óvinur hans.

33:11 Hann setur fætur mína í stokk og aðgætir alla vegu mína.``

33:12 Sjá, í þessu hefir þú rangt fyrir þér, svara ég þér, því að Guð er meiri en maður.

33:13 Hví hefir þú þráttað við hann, að hann svaraði engu öllum orðum þínum?

33:14 Því að vissulega talar Guð einu sinni, já, tvisvar, en menn gefa því ekki gaum.

33:15 Í draumi, í nætursýn, þá er þungur svefnhöfgi er fallinn yfir mennina, í blundi á hvílubeði,

33:16 opnar hann eyru mannanna og innsiglar viðvörunina til þeirra

33:17 til þess að fá manninn til þess að láta af gjörðum sínum og forða manninum við drambsemi.

33:18 Hann hlífir sálu hans við gröfinni og lífi hans frá því að farast fyrir skotvopni.

33:19 Maðurinn er og agaður með kvölum á sæng sinni, og stríðið geisar stöðuglega í beinum hans.

33:20 Þá vekur lífshvötin óbeit hjá honum á brauðinu og sál hans á uppáhaldsfæðunni.

33:21 Hold hans eyðist og verður óásjálegt, og beinin, sem sáust ekki áður, verða ber,

33:22 svo að sál hans nálgast gröfina og líf hans engla dauðans.

33:23 En ef þar er hjá honum árnaðarengill, talsmaður, einn af þúsund til þess að boða manninum skyldu hans,

33:24 og miskunni hann sig yfir hann og segi: ,,Endurleys hann og lát hann eigi stíga niður í gröfina, ég hefi fundið lausnargjaldið,``

33:25 þá svellur hold hans af æskuþrótti, hann snýr aftur til æskudaga sinna.

33:26 Hann biður til Guðs, og Guð miskunnar honum, lætur hann líta auglit sitt með fögnuði og veitir manninum aftur réttlæti hans.

33:27 Hann syngur frammi fyrir mönnum og segir: ,,Ég hafði syndgað og gjört hið beina bogið, og þó var mér ekki goldið líku líkt.

33:28 Guð hefir leyst sálu mína frá því að fara ofan í gröfina, og líf mitt gleður sig við ljósið.``

33:29 Sjá, allt þetta gjörir Guð tvisvar eða þrisvar við manninn

33:30 til þess að hrífa sál hans frá gröfinni, til þess að lífsins ljós megi leika um hann.

33:31 Hlýð á, Job, heyr þú mig, ver þú hljóður og lát mig tala.

33:32 Hafir þú eitthvað að segja, þá svara mér, tala þú, því að gjarnan vildi ég, að þú reyndist réttlátur.