31:1 Orð Lemúels konungs í Massa, er móðir hans kenndi honum.

31:2 Hvað á ég að segja þér, sonur minn? og hvað, sonur kviðar míns? og hvað, sonur áheita minna?

31:3 Gef ekki konum kraft þinn, né ástarhót þín þeim er spilla konungum.

31:4 Ekki sæmir konungum, Lemúel, ekki sæmir konungum að drekka vín, né höfðingjum áfengur drykkur.

31:5 Þeir kynnu að drekka og gleyma lögunum og rangfæra málefni allra aumra manna.

31:6 Gefið áfengan drykk þeim, sem kominn er í örþrot, og vín þeim, sem sorgbitnir eru.

31:7 Drekki hann og gleymi fátækt sinni og minnist ekki framar mæðu sinnar.

31:8 Ljúk þú upp munni þínum fyrir hinn mállausa, fyrir málefni allra þeirra manna, sem eru að örmagnast.

31:9 Ljúk þú upp munni þínum, dæm með réttvísi og rétt þú hlut hinna voluðu og snauðu.

31:10 Væna konu, hver hlýtur hana? hún er miklu meira virði en perlur.

31:11 Hjarta manns hennar treystir henni, og ekki vantar að honum fénist.

31:12 Hún gjörir honum gott og ekkert illt alla ævidaga sína.

31:13 Hún sér um ull og hör og vinnur fúslega með höndum sínum.

31:14 Hún er eins og kaupförin, sækir björgina langt að.

31:15 Hún fer á fætur fyrir dag, skammtar heimilisfólki sínu og segir þernum sínum fyrir verkum.

31:16 Hún hefir augastað á akri og kaupir hann, af ávexti handa sinna plantar hún víngarð.

31:17 Hún gyrðir lendar sínar krafti og tekur sterklega til armleggjunum.

31:18 Hún finnur, að atvinna hennar er arðsöm, á lampa hennar slokknar eigi um nætur.

31:19 Hún réttir út hendurnar eftir rokknum, og fingur hennar grípa snælduna.

31:20 Hún breiðir út lófann móti hinum bágstadda og réttir út hendurnar móti hinum snauða.

31:21 Hún er ekki hrædd um heimilisfólk sitt, þótt snjói, því að allt heimilisfólk hennar er klætt skarlati.

31:22 Hún býr sér til ábreiður, klæðnaður hennar er úr baðmull og purpura.

31:23 Maður hennar er mikils metinn í borgarhliðunum, þá er hann situr með öldungum landsins.

31:24 Hún býr til skyrtur og selur þær, og kaupmanninum fær hún belti.

31:25 Kraftur og tign er klæðnaður hennar, og hún hlær að komandi degi.

31:26 Hún opnar munninn með speki, og ástúðleg fræðsla er á tungu hennar.

31:27 Hún vakir yfir því, sem fram fer á heimili hennar, og etur ekki letinnar brauð.

31:28 Synir hennar ganga fram og segja hana sæla, maður hennar gengur fram og hrósar henni:

31:29 ,,Margar konur hafa sýnt dugnað, en þú tekur þeim öllum fram!``