Bad Advertisement?
News / Reviews:
Are you a Christian?
Online Store:
 |
|
 |
ICELANDIC BIBLE - PSALMS 119
PREVIOUS CHAPTER - NEXT CHAPTER - HELP
119:1 Sælir eru þeir sem breyta grandvarlega, þeir er fram ganga í lögmáli Drottins.
119:2 Sælir eru þeir er halda reglur hans, þeir er leita hans af öllu hjarta
119:3 og eigi fremja ranglæti, en ganga á vegum hans.
119:4 Þú hefir gefið skipanir þínar, til þess að menn skuli halda þær vandlega.
119:5 Ó að breytni mín mætti vera staðföst, svo að ég varðveiti lög þín.
119:6 Þá mun ég eigi til skammar verða, er ég gef gaum að öllum boðum þínum.
119:7 Ég skal þakka þér af einlægu hjarta, er ég hefi numið þín réttlátu ákvæði.
119:8 Ég vil gæta laga þinna, þá munt þú alls ekki yfirgefa mig.
119:9 Með hverju getur ungur maður haldið vegi sínum hreinum? Með því að gefa gaum að orði þínu.
119:10 Ég leita þín af öllu hjarta, lát mig eigi villast frá boðum þínum.
119:11 Ég geymi orð þín í hjarta mínu, til þess að ég skuli eigi syndga gegn þér.
119:12 Lofaður sért þú, Drottinn, kenn mér lög þín.
119:13 Með vörum mínum tel ég upp öll ákvæði munns þíns.
119:14 Yfir vegi vitnisburða þinna gleðst ég eins og yfir alls konar auði.
119:15 Fyrirmæli þín vil ég íhuga og skoða vegu þína.
119:16 Ég leita unaðar í lögum þínum, gleymi eigi orði þínu.
119:17 Veit þjóni þínum að lifa, að ég megi halda orð þín.
119:18 Ljúk upp augum mínum, að ég megi skoða dásemdirnar í lögmáli þínu.
119:19 Ég er útlendingur á jörðunni, dyl eigi boð þín fyrir mér.
119:20 Sál mín er kvalin af þrá eftir ákvæðum þínum alla tíma.
119:21 Þú hefir ógnað ofstopamönnunum, bölvaðir eru þeir, sem víkja frá boðum þínum.
119:22 Velt þú af mér háðung og skömm, því að ég hefi haldið reglur þínar.
119:23 Þótt þjóðhöfðingjar sitji og taki saman ráð sín gegn mér, þá íhugar þjónn þinn lög þín.
119:24 Og reglur þínar eru unun mín, boð þín eru ráðgjafar mínir.
119:25 Sál mín loðir við duftið, lát mig lífi halda eftir orði þínu.
119:26 Ég hefi talið upp málefni mín, og þú bænheyrðir mig, kenn mér lög þín.
119:27 Lát mig skilja veg fyrirmæla þinna, að ég megi íhuga dásemdir þínar.
119:28 Sál mín tárast af trega, reis mig upp eftir orði þínu.
119:29 Lát veg lyginnar vera fjarri mér og veit mér náðarsamlega lögmál þitt.
119:30 Ég hefi útvalið veg sannleikans, sett mér ákvæði þín fyrir sjónir.
119:31 Ég held fast við reglur þínar, Drottinn, lát mig eigi verða til skammar.
119:32 Ég vil skunda veg boða þinna, því að þú hefir gjört mér létt um hjartað.
119:33 Kenn mér, Drottinn, veg laga þinna, að ég megi halda þau allt til enda.
119:34 Veit mér skyn, að ég megi halda lögmál þitt og varðveita það af öllu hjarta.
119:35 Leið mig götu boða þinna, því að af henni hefi ég yndi.
119:36 Beyg hjarta mitt að reglum þínum, en eigi að ranglátum ávinningi.
119:37 Snú augum mínum frá því að horfa á hégóma, lífga mig á vegum þínum.
119:38 Staðfest fyrirheit þitt fyrir þjóni þínum, sem gefið er þeim er þig óttast.
119:39 Nem burt háðungina, sem ég er hræddur við, því að ákvæði þín eru góð.
119:40 Sjá, ég þrái fyrirmæli þín, lífga mig með réttlæti þínu.
119:41 Lát náð þína koma yfir mig, Drottinn, hjálpræði þitt, samkvæmt fyrirheiti þínu,
119:42 að ég fái andsvör veitt þeim er smána mig, því að þínu orði treysti ég.
119:43 Og tak aldrei sannleikans orð burt úr munni mínum, því að ég bíð dóma þinna.
119:44 Ég vil stöðugt varðveita lögmál þitt, um aldur og ævi,
119:45 þá mun ég ganga um víðlendi, því að ég leita fyrirmæla þinna,
119:46 þá mun ég tala um reglur þínar frammi fyrir konungum, og eigi skammast mín,
119:47 og leita unaðar í boðum þínum, þeim er ég elska,
119:48 og rétta út hendurnar eftir boðum þínum, þeim er ég elska, og íhuga lög þín.
119:49 Minnst þú þess orðs við þjón þinn, sem þú lést mig vona á.
119:50 Þetta er huggun mín í eymd minni, að orð þitt lætur mig lífi halda.
119:51 Ofstopamenn spotta mig ákaflega, en ég vík eigi frá lögmáli þínu.
119:52 Ég minnist dóma þinna frá öndverðu, Drottinn, og læt huggast.
119:53 Heiftarreiði við óguðlega hrífur mig, við þá er yfirgefa lögmál þitt.
119:54 Lög þín eru efni ljóða minna á þessum stað, þar sem ég er gestur.
119:55 Um nætur minnist ég nafns þíns, Drottinn, og geymi laga þinna.
119:56 Þetta er orðin hlutdeild mín, að halda fyrirmæli þín.
119:57 Drottinn er hlutskipti mitt, ég hefi ákveðið að varðveita orð þín.
119:58 Ég hefi leitað hylli þinnar af öllu hjarta, ver mér náðugur samkvæmt fyrirheiti þínu.
119:59 Ég hefi athugað vegu mína og snúið fótum mínum að reglum þínum.
119:60 Ég hefi flýtt mér og eigi tafið að varðveita boð þín.
119:61 Snörur óguðlegra lykja um mig, en lögmáli þínu hefi ég eigi gleymt.
119:62 Um miðnætti rís ég upp til þess að þakka þér þín réttlátu ákvæði.
119:63 Ég er félagi allra þeirra er óttast þig og varðveita fyrirmæli þín.
119:64 Jörðin er full af miskunn þinni, Drottinn, kenn mér lög þín.
119:65 Þú hefir gjört vel til þjóns þíns eftir orði þínu, Drottinn.
119:66 Kenn mér góð hyggindi og þekkingu, því að ég trúi á boð þín.
119:67 Áður en ég var beygður, villtist ég, en nú varðveiti ég orð þitt.
119:68 Þú ert góður og gjörir vel, kenn mér lög þín.
119:69 Ofstopamenn spinna upp lygar gegn mér, en ég held fyrirmæli þín af öllu hjarta.
119:70 Hjarta þeirra er tilfinningarlaust sem mör væri, en ég leita unaðar í lögmáli þínu.
119:71 Það varð mér til góðs, að ég var beygður, til þess að ég mætti læra lög þín.
119:72 Lögmálið af munni þínum er mér mætara en þúsundir af gulli og silfri.
119:73 Hendur þínar hafa gjört mig og skapað, veit mér skyn, að ég megi læra boð þín.
119:74 Þeir er óttast þig sjá mig og gleðjast, því að ég vona á orð þitt.
119:75 Ég veit, Drottinn, að dómar þínir eru réttlátir og að þú hefir lægt mig í trúfesti þinni.
119:76 Lát miskunn þína verða mér til huggunar, eins og þú hefir heitið þjóni þínum.
119:77 Lát miskunn þína koma yfir mig, að ég megi lifa, því að lögmál þitt er unun mín.
119:78 Lát ofstopamennina verða til skammar, af því að þeir kúga mig með rangsleitni, en ég íhuga fyrirmæli þín.
119:79 Til mín snúi sér þeir er óttast þig og þeir er þekkja reglur þínar.
119:80 Hjarta mitt sé grandvart í lögum þínum, svo að ég verði eigi til skammar.
119:81 Sál mín tærist af þrá eftir hjálpræði þínu, ég bíð eftir orði þínu.
119:82 Augu mín tærast af þrá eftir fyrirheiti þínu: Hvenær munt þú hugga mig?
119:83 Því að ég er orðinn eins og belgur í reykhúsi, en lögum þínum hefi ég eigi gleymt.
119:84 Hversu margir eru dagar þjóns þíns? Hvenær munt þú heyja dóm á ofsækjendum mínum?
119:85 Ofstopamenn hafa grafið mér grafir, menn, er eigi hlýða lögmáli þínu.
119:86 Öll boð þín eru trúfesti. Menn ofsækja mig með lygum, veit þú mér lið.
119:87 Nærri lá, að þeir gjörðu út af við mig á jörðunni, og þó hafði ég eigi yfirgefið fyrirmæli þín.
119:88 Lát mig lífi halda sakir miskunnar þinnar, að ég megi varðveita reglurnar af munni þínum.
119:89 Orð þitt, Drottinn, varir að eilífu, það stendur stöðugt á himnum.
119:90 Frá kyni til kyns varir trúfesti þín, þú hefir grundvallað jörðina, og hún stendur.
119:91 Eftir ákvæðum þínum stendur hún enn í dag, því að allt lýtur þér.
119:92 Ef lögmál þitt hefði eigi verið unun mín, þá hefði ég farist í eymd minni.
119:93 Ég skal eigi gleyma fyrirmælum þínum að eilífu, því að með þeim hefir þú látið mig lífi halda.
119:94 Þinn er ég, hjálpa þú mér, því að ég leita fyrirmæla þinna.
119:95 Óguðlegir bíða mín til þess að tortíma mér, en ég gef gætur að reglum þínum.
119:96 Á allri fullkomnun hefi ég séð endi, en þín boð eiga sér engin takmörk.
119:97 Hve mjög elska ég lögmál þitt, allan liðlangan daginn íhuga ég það.
119:98 Boð þín hafa gjört mig vitrari en óvinir mínir eru, því að þau heyra mér til um eilífð.
119:99 Ég er hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar.
119:100 Ég er skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
119:101 Ég held fæti mínum frá hverjum vondum vegi til þess að gæta orðs þíns.
119:102 Frá ákvæðum þínum hefi ég eigi vikið, því að þú hefir frætt mig.
119:103 Hversu sæt eru fyrirheit þín gómi mínum, hunangi betri munni mínum.
119:104 Af fyrirmælum þínum er ég skynsamur orðinn, fyrir því hata ég sérhvern lygaveg.
119:105 Þitt orð er lampi fóta minna og ljós á vegum mínum.
119:106 Ég hefi svarið og haldið það að varðveita þín réttlátu ákvæði.
119:107 Ég er mjög beygður, Drottinn, lát mig lífi halda eftir orði þínu.
119:108 Haf þóknun á sjálfviljafórnum munns míns, Drottinn, og kenn mér ákvæði þín.
119:109 Líf mitt er ætíð í hættu, en þínu lögmáli hefi ég eigi gleymt.
119:110 Óguðlegir hafa lagt snöru fyrir mig, en ég hefi eigi villst frá fyrirmælum þínum.
119:111 Reglur þínar eru eign mín um aldur, því að þær eru yndi hjarta míns.
119:112 Ég hneigi hjarta mitt að því að breyta eftir lögum þínum, um aldur og allt til enda.
119:113 Ég hata þá, er haltra til beggja hliða, en lögmál þitt elska ég.
119:114 Þú ert skjól mitt og skjöldur, ég vona á orð þitt.
119:115 Burt frá mér, þér illgjörðamenn, að ég megi halda boð Guðs míns.
119:116 Styð mig samkvæmt fyrirheiti þínu, að ég megi lifa, og lát mig eigi til skammar verða í von minni.
119:117 Styð þú mig, að ég megi frelsast og ætíð líta til laga þinna.
119:118 Þú hafnar öllum þeim, er villast frá lögum þínum, því að svik þeirra eru til einskis.
119:119 Sem sora metur þú alla óguðlega á jörðu, þess vegna elska ég reglur þínar.
119:120 Hold mitt nötrar af hræðslu fyrir þér, og dóma þína óttast ég.
119:121 Ég hefi iðkað rétt og réttlæti, sel mig eigi í hendur kúgurum mínum.
119:122 Gakk í ábyrgð fyrir þjón þinn, honum til heilla, lát eigi ofstopamennina kúga mig.