71:1 Hjá þér, Drottinn, leita ég hælis, lát mig aldrei verða til skammar. 71:2 Frelsa mig og bjarga mér eftir réttlæti þínu, hneig eyru þín til mín og hjálpa mér. 71:3 Ver mér verndarbjarg, vígi mér til hjálpar, því að þú ert bjarg mitt og vígi. 71:4 Guð minn, bjarga mér úr hendi illgjarnra, undan valdi illvirkja og harðstjóra. 71:5 Því að þú ert von mín, þú, Drottinn, ert athvarf mitt frá æsku. 71:6 Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn. 71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:2 Frelsa mig og bjarga mér eftir réttlæti þínu, hneig eyru þín til mín og hjálpa mér. 71:3 Ver mér verndarbjarg, vígi mér til hjálpar, því að þú ert bjarg mitt og vígi. 71:4 Guð minn, bjarga mér úr hendi illgjarnra, undan valdi illvirkja og harðstjóra. 71:5 Því að þú ert von mín, þú, Drottinn, ert athvarf mitt frá æsku. 71:6 Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn. 71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:3 Ver mér verndarbjarg, vígi mér til hjálpar, því að þú ert bjarg mitt og vígi. 71:4 Guð minn, bjarga mér úr hendi illgjarnra, undan valdi illvirkja og harðstjóra. 71:5 Því að þú ert von mín, þú, Drottinn, ert athvarf mitt frá æsku. 71:6 Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn. 71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:4 Guð minn, bjarga mér úr hendi illgjarnra, undan valdi illvirkja og harðstjóra. 71:5 Því að þú ert von mín, þú, Drottinn, ert athvarf mitt frá æsku. 71:6 Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn. 71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:5 Því að þú ert von mín, þú, Drottinn, ert athvarf mitt frá æsku. 71:6 Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn. 71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:6 Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn. 71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:7 Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli. 71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:8 Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan. 71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:9 Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar. 71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:10 Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman: 71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:11 ,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.`` 71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:12 Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig. 71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:13 Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu. 71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:14 En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn. 71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:15 Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim. 71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:16 Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt. 71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:17 Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín. 71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:18 Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð. 71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:19 Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú? 71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:20 Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar. 71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:21 Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun. 71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:22 Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael. 71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:23 Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst. 71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
71:24 Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
GOTO NEXT CHAPTER - BIBLE INDEX & SEARCH