73:1 Asafs-sálmur. Vissulega er Guð góður við Ísrael, við þá sem hjartahreinir eru. 73:2 Nærri lá, að fætur mínir hrösuðu, lítið vantaði á, að ég skriðnaði í skrefi, 73:3 því að ég fylltist gremju út af hinum hrokafullu, þegar ég sá gengi hinna guðlausu. 73:4 Þeir hafa engar hörmungar að bera, líkami þeirra er heill og hraustur. 73:5 Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn. 73:6 Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn. 73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:2 Nærri lá, að fætur mínir hrösuðu, lítið vantaði á, að ég skriðnaði í skrefi, 73:3 því að ég fylltist gremju út af hinum hrokafullu, þegar ég sá gengi hinna guðlausu. 73:4 Þeir hafa engar hörmungar að bera, líkami þeirra er heill og hraustur. 73:5 Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn. 73:6 Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn. 73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:3 því að ég fylltist gremju út af hinum hrokafullu, þegar ég sá gengi hinna guðlausu. 73:4 Þeir hafa engar hörmungar að bera, líkami þeirra er heill og hraustur. 73:5 Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn. 73:6 Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn. 73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:4 Þeir hafa engar hörmungar að bera, líkami þeirra er heill og hraustur. 73:5 Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn. 73:6 Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn. 73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:5 Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn. 73:6 Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn. 73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:6 Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn. 73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:7 Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi. 73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:8 Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni. 73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:9 Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina. 73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:10 Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns. 73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:11 Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?`` 73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:12 Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín. 73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:13 Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi, 73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:14 ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting. 73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:15 Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna. 73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:16 En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum, 73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:17 uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra: 73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:18 Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir. 73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:19 Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum. 73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:20 Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur. 73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:21 Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn, 73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:22 þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér. 73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:23 En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína. 73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:24 Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð. 73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:25 Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu. 73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:26 Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð. 73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:27 Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir. 73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
73:28 En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.
GOTO NEXT CHAPTER - BIBLE INDEX & SEARCH