2:1 En tala žś žaš, sem sęmir hinni heilnęmu kenningu.

2:2 Aldrašir menn skulu vera bindindissamir, heišviršir, hóglįtir, heilbrigšir ķ trśnni, kęrleikanum og žolgęšinu.

2:3 Svo eiga og aldrašar konur aš vera ķ hįttalagi sķnu eins og heilögum sęmir. Žęr skulu ekki vera rógberar og ekki heldur ķ įnauš ofdrykkjunnar, heldur kenni žęr gott frį sér,

2:4 til žess aš žęr laši hinar ungu til aš elska menn sķna og börn,

2:5 vera hóglįtar, skķrlķfar, heimilisręknar, góšlįtar og eiginmönnum sķnum undirgefnar, til žess aš orši Gušs verši ekki lastmęlt.

2:6 Svo skalt žś og įminna hina yngri menn aš vera hóglįtir.

2:7 Sżn žig sjįlfan ķ öllum greinum sem fyrirmynd ķ góšum verkum. Vertu grandvar ķ fręšslu žinni og heilhuga, svo hśn verši

2:8 heilnęm og óašfinnanleg og andstęšingurinn fyrirverši sig, žegar hann hefur ekkert illt um oss aš segja.

2:9 Įminn žręla, aš žeir séu undirgefnir hśsbęndum sķnum og ķ öllu gešžekkir, ekki svörulir,

2:10 ekki hnuplsamir, heldur skulu žeir aušsżna hvers konar góša trśmennsku, til žess aš žeir prżši kenningu Gušs frelsara vors ķ öllum greinum.

2:11 Žvķ aš nįš Gušs hefur opinberast til sįluhjįlpar öllum mönnum.

2:12 Hśn kennir oss aš afneita ógušleik og veraldlegum girndum og lifa hóglįtlega, réttvķslega og gušrękilega ķ heimi žessum,

2:13 ķ eftirvęntingu vorrar sęlu vonar, aš hinn mikli Guš og frelsari vor Jesśs Kristur opinberist ķ dżrš sinni.

2:14 Hann gaf sjįlfan sig fyrir oss, til žess aš hann leysti oss frį öllu ranglęti og hreinsaši sjįlfum sér til handa eignarlżš, kostgęfinn til góšra verka.