16:1 igitur Sarai uxor Abram non genuerat liberos sed habens ancillam aegyptiam nomine Agar

16:2 dixit marito suo ecce conclusit me Dominus ne parerem ingredere ad ancillam meam si forte saltem ex illa suscipiam filios cumque ille adquiesceret deprecanti

16:3 tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan et dedit eam viro suo uxorem

16:4 qui ingressus est ad eam at illa concepisse se videns despexit dominam suam

16:5 dixitque Sarai ad Abram inique agis contra me ego dedi ancillam meam in sinum tuum quae videns quod conceperit despectui me habet iudicet Dominus inter me et te

16:6 cui respondens Abram ecce ait ancilla tua in manu tua est utere ea ut libet adfligente igitur eam Sarai fugam iniit

16:7 cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in solitudine qui est in via Sur

16:8 dixit ad eam Agar ancilla Sarai unde venis et quo vadis quae respondit a facie Sarai dominae meae ego fugio

16:9 dixitque ei angelus Domini revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius

16:10 et rursum multiplicans inquit multiplicabo semen tuum et non numerabitur prae multitudine

16:11 ac deinceps ecce ait concepisti et paries filium vocabisque nomen eius Ismahel eo quod audierit Dominus adflictionem tuam

16:12 hic erit ferus homo manus eius contra omnes et manus omnium contra eum et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula

16:13 vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam Tu Deus qui vidisti me dixit enim profecto hic vidi posteriora videntis me

16:14 propterea appellavit puteum illum puteum Viventis et videntis me ipse est inter Cades et Barad

16:15 peperitque Abrae filium qui vocavit nomen eius Ismahel