22:1 profectique castrametati sunt in campestribus Moab ubi trans Iordanem Hierichus sita est

22:2 videns autem Balac filius Sepphor omnia quae fecerat Israhel Amorreo

22:3 et quod pertimuissent eum Moabitae et impetum eius ferre non possent

22:4 dixit ad maiores natu Madian ita delebit hic populus omnes qui in nostris finibus commorantur quomodo solet bos herbas usque ad radices carpere ipse erat eo tempore rex in Moab

22:5 misit ergo nuntios ad Balaam filium Beor ariolum qui habitabat super flumen terrae filiorum Ammon ut vocarent eum et dicerent ecce egressus est populus ex Aegypto qui operuit superficiem terrae sedens contra me

22:6 veni igitur et maledic populo huic quia fortior me est si quo modo possim percutere et eicere eum de terra mea novi enim quod benedictus sit cui benedixeris et maledictus in quem maledicta congesseris

22:7 perrexerunt seniores Moab et maiores natu Madian habentes divinationis pretium in manibus cumque venissent ad Balaam et narrassent ei omnia verba Balac

22:8 ille respondit manete hic nocte et respondebo quicquid mihi dixerit Dominus manentibus illis apud Balaam venit Deus et ait ad eum

22:9 quid sibi volunt homines isti apud te

22:10 respondit Balac filius Sepphor rex Moabitarum misit ad me

22:11 dicens ecce populus qui egressus est de Aegypto operuit superficiem terrae veni et maledic ei si quo modo possim pugnans abicere eum

22:12 dixitque Deus ad Balaam noli ire cum eis neque maledicas populo quia benedictus est

22:13 qui mane consurgens dixit ad principes ite in terram vestram quia prohibuit me Deus venire vobiscum

22:14 reversi principes dixerunt ad Balac noluit Balaam venire nobiscum

22:15 rursum ille multo plures et nobiliores quam ante miserat misit

22:16 qui cum venissent ad Balaam dixerunt sic dicit Balac filius Sepphor ne cuncteris venire ad me

22:17 paratum honorare te et quicquid volueris dare veni et maledic populo isti

22:18 respondit Balaam si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri non potero inmutare verbum Domini Dei mei ut vel plus vel minus loquar

22:19 obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus

22:20 venit ergo Deus ad Balaam nocte et ait ei si vocare te venerunt homines isti surge et vade cum eis ita dumtaxat ut quod tibi praecepero facias

22:21 surrexit Balaam mane et strata asina profectus est cum eis

22:22 et iratus est Deus stetitque angelus Domini in via contra Balaam qui sedebat asinae et duos pueros habebat secum

22:23 cernens asina angelum stantem in via evaginato gladio avertit se de itinere et ibat per agrum quam cum verberaret Balaam et vellet ad semitam reducere

22:24 stetit angelus in angustiis duarum maceriarum quibus vineae cingebantur

22:25 quem videns asina iunxit se parieti et adtrivit sedentis pedem at ille iterum verberabat

22:26 et nihilominus angelus ad locum angustum transiens ubi nec ad dextram nec ad sinistram poterat deviari obvius stetit

22:27 cumque vidisset asina stantem angelum concidit sub pedibus sedentis qui iratus vehementius caedebat fuste latera

22:28 aperuitque Dominus os asinae et locuta est quid feci tibi cur percutis me ecce iam tertio

22:29 respondit Balaam quia commeruisti et inlusisti mihi utinam haberem gladium ut te percuterem

22:30 dixit asina nonne animal tuum sum cui semper sedere consuesti usque in praesentem diem dic quid simile umquam fecerim tibi at ille ait numquam

22:31 protinus aperuit Dominus oculos Balaam et vidit angelum stantem in via evaginato gladio adoravitque eum pronus in terram

22:32 cui angelus cur inquit tertio verberas asinam tuam ego veni ut adversarer tibi quia perversa est via tua mihique contraria

22:33 et nisi asina declinasset de via dans locum resistenti te occidissem et illa viveret

22:34 dixit Balaam peccavi nesciens quod tu stares contra me et nunc si displicet tibi ut vadam revertar

22:35 ait angelus vade cum istis et cave ne aliud quam praecepero tibi loquaris ivit igitur cum principibus

22:36 quod cum audisset Balac egressus est in occursum eius in oppido Moabitarum quod situm est in extremis finibus Arnon

22:37 dixitque ad Balaam misi nuntios ut vocarent te cur non statim venisti ad me an quia mercedem adventui tuo reddere nequeo

22:38 cui ille respondit ecce adsum numquid loqui potero aliud nisi quod Deus posuerit in ore meo

22:39 perrexerunt ergo simul et venerunt in urbem quae in extremis regni eius finibus erat

22:40 cumque occidisset Balac boves et oves misit ad Balaam et principes qui cum eo erant munera