1:1 Fjalėt e urta tė Salomonit, birit tė Davidit, mbret i Izraelit,

1:2 pėr tė njohur diturinė dhe pėr tė mėsuar gjykimet e mėnēura;

1:3 pėr tė ditur si tė veprosh me urti, me drejtėsi, me gjykim dhe ndershmėri,

1:4 pėr t`u dhėnė shkathtėsi njerėzve tė thjeshtė, njohje dhe reflektim tė riut.

1:5 I urti do tė dėgjojė dhe do tė rritė diturinė e tij; njeriu i zgjuar do tė pėrfitojė kėshilla tė urta,

1:6 pėr tė kuptuar njė sentencė dhe njė enigmė, fjalėt e tė urtėve dhe thėniet e tyre tė errėta.

1:7 Frika e Zotit ėshtė fillimi i njohjes; por njerėzit e pamend pėrēmojnė diturinė dhe arsimin.

1:8 Dėgjo, o biri im, mėsimet e atit tėnd dhe mos i lėr pas dore mėsimet e nėnes sate,

1:9 sepse janė njė nur qė zbukuron kokėn tėnde dhe njė stoli nė qafėn tėnde.

1:10 Biri im, nė qoftė se mėkatarėt duan tė tė mashtrojnė, mos prano,

1:11 nė qoftė se thonė: "Eja me ne; kemi ngritur njė pritė pėr tė derdhur gjak; i ngritėm gracka tė pafajmit pa ndonjė shkak;

1:12 le t`i kapėrdimė tė gjallė, ashtu si Sheoli, tėrėsisht si ata qė zbresin nė gropė;

1:13 ne do tė gjejmė lloj-lloj pasurish tė ēmueshme, do t`i mbushim shtėpitė tona me plaēka;

1:14 ti do ta hedhėsh nė short pjesėn tėnde me ne, dhe tė gjithė ne do tė kemi njė qese tė vetme";

1:15 biri im, mos shko me ta nė po atė rrugė, ndale hapin nga shtegu i tyre,

1:16 sepse kėmbėt e tyre turren drejt sė keqes dhe ata nxitojnė tė derdhin gjak.

1:17 Shtrihet mė kot rrjeta pėrpara ēdo lloji zogjsh;

1:18 por kėta kurdisin prita kundėr gjakut tė vet dhe ngrenė kurthe kundėr vetė jetės sė tyre.

1:19 Tė tilla janė rrugėt e ēdo njeriu tė etur pėr pasuri; ajo ia heq jetėn atyre qė e kanė.

1:20 Dituria bėrtet nėpėr rrugė, zėri i saj dėgjohet nėpėr sheshe;

1:21 ajo thėrret nė vendet ku ka turma dhe ligjėron nė hyrje tė portave tė qytetit;

1:22 "Deri kur, o njerėz tė thjeshtė, do t`ju pėlqejė thjeshtėsia dhe tallėsit do tė kėnaqen duke u tallur dhe budallenjtė do tė urrejnė dijen?

1:23 Ejani nė vete nga qortimi im; ja, unė do tė derdh mbi ju Frymėn time dhe do t`ju bėj tė njohura fjalėt e mia.

1:24 Sepse unė thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorėn time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vėmendje,

1:25 pėrkundrazi hodhėt poshtė tė gjitha kėshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

1:26 edhe unė do tė qesh me fatkeqėsinė tuaj, do tė tallem kur tė vijė ajo qė ju druani,

1:27 kur ajo qė druani tė vijė si njė furtunė, dhe fatkeqėsia juaj tė vijė si njė stuhi, kur t`ju mbulojnė fatkeqėsia dhe ankthi.

1:28 Atėherė ata do tė mė thėrrasin mua, por unė nuk do tė pėrgjigjem; do tė mė kėrkojnė me kujdes, por nuk do tė mė gjejnė.

1:29 Sepse kanė urryer dijen dhe nuk kanė zgjedhur frikėn e Zotit,

1:30 nuk kanė dashur tė pranojnė kėshillėn time dhe kanė pėrbuzur tė gjitha qortimet e mia.

1:31 Prandaj do tė hanė frytin e sjelljes sė tyre dhe do tė ngopen me kėshillat e tyre.

1:32 Sepse pėrdalja e njerėzve tė thjeshtė i vret dhe qetėsia e rreme e budallenjve i zhduk;