19:1 Þá svaraði Job og sagði:

19:2 Hversu lengi ætlið þér að angra sál mína og mylja mig sundur með orðum?

19:3 Þér hafið þegar smánað mig tíu sinnum, þér skammist yðar ekki fyrir að misþyrma mér.

19:4 Og hafi mér í raun og veru orðið á, þá varðar það mig einan.

19:5 Ef þér í raun og veru ætlið að hrokast upp yfir mig, þá sannið mér svívirðing mína.

19:6 Kannist þó við, að Guð hafi hallað rétti mínum og umkringt mig með neti sínu.

19:7 Sjá, ég kalla: Ofbeldi! og fæ ekkert svar, ég kalla á hjálp, en engan rétt er að fá.

19:8 Guð hefir girt fyrir veg minn, svo að ég kemst ekki áfram, og stigu mína hylur hann myrkri.

19:9 Heiðri mínum hefir hann afklætt mig og tekið kórónuna af höfði mér.

19:10 Hann brýtur mig niður á allar hliðar, svo að ég fari burt, og slítur upp von mína eins og tré.

19:11 Hann lætur reiði sína bálast gegn mér og telur mig óvin sinn.

19:12 Skarar hans koma allir saman og leggja braut sína gegn mér og setja herbúðir sínar kringum tjald mitt.

19:13 Bræður mína hefir hann gjört mér fráhverfa, og vinir mínir vilja eigi framar við mér líta.

19:14 Skyldmenni mín láta ekki sjá sig, og kunningjar mínir hafa gleymt mér.

19:15 Skjólstæðingar húss míns og þernur mínar álíta mig aðkomumann, og ég er orðinn útlendingur í augum þeirra.

19:16 Kalli ég á þjón minn, svarar hann ekki, ég verð að sárbæna hann með munni mínum.

19:17 Andi minn er konu minni framandlegur, og bræður mínir forðast mig.

19:18 Jafnvel börnin fyrirlíta mig, standi ég upp, spotta þau mig.

19:19 Alla mína alúðarvini stuggar við mér, og þeir sem ég elskaði, hafa snúist á móti mér.

19:20 Bein mín límast við hörund mitt og hold, og ég hefi sloppið með tannholdið eitt.

19:21 Aumkið mig, aumkið mig, vinir mínir, því að hönd Guðs hefir lostið mig.

19:22 Hví ofsækið þér mig eins og Guð og verðið eigi saddir á holdi mínu?

19:23 Ó að orð mín væru skrifuð upp, ó að þau væru skráð í bók

19:24 með járnstíl og blýi, að eilífu höggvin í klett!

19:25 Ég veit, að lausnari minn lifir, og hann mun síðastur ganga fram á foldu.

19:26 Og eftir að þessi húð mín er sundurtætt og allt hold er af mér, mun ég líta Guð.

19:27 Ég mun líta hann mér til góðs, já, augu mín sjá hann, og það eigi sem andstæðing, _ hjartað brennur af þrá í brjósti mér!

19:28 Þegar þér segið: ,,Vér skulum ofsækja hann, rót ógæfunnar er hjá honum sjálfum að finna!``