147:1 Halelúja. Það er gott að leika fyrir Guði vorum, því að hann er yndislegur, honum hæfir lofsöngur. 147:2 Drottinn endurreisir Jerúsalem, safnar saman hinum tvístruðu af Ísrael. 147:3 Hann læknar þá, er hafa sundurkramið hjarta, og bindur um benjar þeirra. 147:4 Hann ákveður tölu stjarnanna, kallar þær allar með nafni. 147:5 Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg. 147:6 Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu. 147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:2 Drottinn endurreisir Jerúsalem, safnar saman hinum tvístruðu af Ísrael. 147:3 Hann læknar þá, er hafa sundurkramið hjarta, og bindur um benjar þeirra. 147:4 Hann ákveður tölu stjarnanna, kallar þær allar með nafni. 147:5 Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg. 147:6 Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu. 147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:3 Hann læknar þá, er hafa sundurkramið hjarta, og bindur um benjar þeirra. 147:4 Hann ákveður tölu stjarnanna, kallar þær allar með nafni. 147:5 Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg. 147:6 Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu. 147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:4 Hann ákveður tölu stjarnanna, kallar þær allar með nafni. 147:5 Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg. 147:6 Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu. 147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:5 Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg. 147:6 Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu. 147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:6 Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu. 147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:7 Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum. 147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:8 Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum. 147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:9 Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla. 147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:10 Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins. 147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:11 Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans. 147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:12 Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon, 147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:13 því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru. 147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:14 Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti. 147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:15 Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða. 147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:16 Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku. 147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:17 Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans? 147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:18 Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna. 147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:19 Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði. 147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
147:20 Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
GOTO NEXT CHAPTER - BIBLE INDEX & SEARCH