146:1 Halelúja. Lofa þú Drottin, sála mín!

146:2 Ég vil lofa Drottin meðan lifi, lofsyngja Guði mínum, meðan ég er til.

146:3 Treystið eigi tignarmennum, mönnum sem enga hjálp geta veitt.

146:4 Andi þeirra líður burt, þeir verða aftur að jörðu, á þeim degi verða áform þeirra að engu.

146:5 Sæll er sá, er á Jakobs Guð sér til hjálpar, sá er setur von sína á Drottin, Guð sinn,

146:6 hann sem skapað hefir himin og jörð, hafið og allt sem í því er, hann sem varðveitir trúfesti sína að eilífu,

146:7 sem rekur réttar kúgaðra og veitir brauð hungruðum. Drottinn leysir hina bundnu,

146:8 Drottinn opnar augu blindra, Drottinn reisir upp niðurbeygða, Drottinn elskar réttláta.

146:9 Drottinn varðveitir útlendingana, hann annast ekkjur og föðurlausa, en óguðlega lætur hann fara villa vegar.