142:1 Unė i kėlthas me zėrin tim Zotit; me zėrin tim i lutem Zotit.

142:2 Para tij paraqes vajtimin tim, para tij parashtroj fatkeqėsinė time.

142:3 Kur fryma po mė dobėsohej, ti e dije ecjen time. Ata kanė pėrgatitur njė lak pėr mua te shtegu qė po kaloja.

142:4 Vėshtroj nė tė djathtėn time dhe ja: nuk ka njeri qė tė mė njohė; ēdo rrugė shpėtimi ėshtė e mbyllur; asnjeri nuk kujdeset pėr jetėn time.

142:5 Unė tė kėlthas ty, o Zot, dhe tė them: "Ti je streha ime, pjesa ime nė tokėn e tė gjallėve.

142:6 Dėgjo me vėmendje klithmėn time, sepse jam katandisur si mos mė keq; mė ēliro nga pėrndjekėsit e mi, sepse janė mė tė fortė se unė.