38:1 Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?

38:2 Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?

38:3 Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?

38:4 Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?

38:5 Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?

38:6 Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?

38:7 Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.

38:8 Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?

38:9 Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.

38:10 Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.

38:11 Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.

38:12 Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?

38:13 Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?

38:14 Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?

38:15 Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?

38:16 Zijn an u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?

38:17 Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.

38:18 En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?

38:19 Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.

38:20 Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.

38:21 Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.

38:22 Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?

38:23 Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.

38:24 Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.

38:25 Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.

38:26 Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.

38:27 Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.

38:28 In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.

38:29 Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?

38:30 Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?

38:31 Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.

38:32 Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.

38:33 Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.

38:34 En de HEERE antwoordde Job, en zeide:

38:35 Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop.

38:36 Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide:

38:37 Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond.