21:1 Þá svaraði Job og sagði:

21:2 Hlustið gaumgæfilega á mál mitt, og látið það vera huggun af yðar hendi.

21:3 Unnið mér þess, að ég tali, og þegar ég hefi talað út, þá mátt þú hæða.

21:4 Er ég þá að kvarta yfir mönnum? eða hví skyldi ég ekki vera óþolinmóður?

21:5 Lítið til mín og undrist og leggið hönd á munn!

21:6 Já, þegar ég hugsa um það, skelfist ég, og hryllingur fer um mig allan.

21:7 Hvers vegna lifa hinir óguðlegu, verða gamlir, já, magnast að krafti?

21:8 Niðjar þeirra dafna fyrir augliti þeirra hjá þeim og afsprengi þeirra fyrir augum þeirra.

21:9 Hús þeirra eru óhult og óttalaus, og hirtingarvöndur Guðs kemur ekki niður á þeim.

21:10 Boli þeirra kelfir og kemur að gagni, kýr þeirra ber og lætur ekki kálfi.

21:11 Þeir hleypa út börnum sínum eins og lambahjörð, og smásveinar þeirra hoppa og leika sér.

21:12 Þeir syngja hátt undir með bumbum og gígjum og gleðjast við hljóm hjarðpípunnar.

21:13 Þeir eyða dögum sínum í velgengni og fara til Heljar í friði,

21:14 og þó sögðu þeir við Guð: ,,Vík frá oss _ að þekkja þína vegu girnumst vér eigi.

21:15 Hvað er hinn Almáttki, að vér skyldum dýrka hann, og hvað skyldi það stoða oss að leita hans í bæn?``

21:16 Sjá, gæfa þeirra er ekki á þeirra valdi, _ ráðlag óguðlegra er fjarri mér.

21:17 Hversu oft slokknar þá á lampa hinna óguðlegu, og hversu oft kemur ógæfa þeirra yfir þá? Hversu oft deilir Guð þeim hlutskiptum í reiði sinni?

21:18 Hversu oft verða þeir sem strá fyrir vindi og sem sáðir, er stormurinn feykir burt?

21:19 ,,Guð geymir börnum hans óhamingju hans.`` Endurgjaldi hann honum sjálfum, svo að hann fái að kenna á því!

21:20 Sjái augu sjálfs hans glötun hans, og drekki hann sjálfur af reiði hins Almáttka!

21:21 Því að hvað hirðir hann um hús sitt eftir dauðann, þegar tala mánaða hans er fullnuð?

21:22 Ætla menn að kenna Guði visku eða dæma hinn hæsta?

21:23 Einn deyr í mestu velgengni, fullkomlega áhyggjulaus og ánægður,

21:24 trog hans eru full af mjólk, og mergurinn í beinum hans er safamikill.

21:25 Og annar deyr með beiskju í huga og hefir aldrei notið hamingjunnar.

21:26 Þeir hvíla báðir í duftinu, og maðkarnir hylja þá.

21:27 Sjá, ég þekki hugsanir yðar og fyrirætlanir, að beita mig ofbeldi.

21:28 Þegar þér segið: ,,Hvar er hús harðstjórans og hvar er tjaldið, sem hinir óguðlegu bjuggu í?``

21:29 hafið þér þá ekki spurt vegfarendur, _ og sönnunum þeirra munuð þér ekki hafna _

21:30 að á degi glötunarinnar er hinum vonda þyrmt, á reiðinnar degi er þeim skotið undan.

21:31 Hver setur honum breytni hans fyrir sjónir? Og þegar hann gjörir eitthvað, hver endurgeldur honum?

21:32 Og til grafar er hann borinn og vakað er yfir legstaðnum.

21:33 Moldarhnausar dalsins liggja mjúklega ofan á honum, og eftir honum flykkjast allir menn, eins og óteljandi eru á undan honum farnir.